پی‌نویس‌های قسمت چهارم «امپراتوری USA» نوشته‌ی دانیله گانزر که در پادکست بیبلیوکست منتشر شده است و می‌توانید آن را از اینجا بشنوید:
۴۸. این «ابرثروتمندان»، نامی که چامسکی بر آن‌ها نهاده، امپراتوری را هدایت می‌کنند. «آن‌ها خیلی راحت چیزی را که می‌خواهند به دست می‌آورند و اساساً آن‌ها هستند که تعیین می‌کنند چه راهی پیش گرفته شود.»
نوام چامسکی: مرثیه‌ای بر رؤیای آمریکایی. ۱۰ اصل تمرکز ثروت و قدرت (اولشتاین ۲۰۱۹)، ص.۱۰ و ۱۶۲
Noam Chomsky: Requiem für den amerikanischen Traum. Die 10 Prinzipien der Konzentration von Reichtum und Macht (Ullstein 2019), S. 10 und 162.
۴۹. وینترز توضیح می‌دهد: «دیگر این استدلال منطقی نیست (اگر اصلاً زمانی چنین بوده باشد)، که سیاست در ایالات متحده از سوی مردم و به شکل دمکراتیک هدایت می‌شود، و قدرت رأی همه‌ی شهروندان یکسان است. ثروت و درآمد هستند که نقش محوری را ایفا می‌کنند.»
جفری وینترز و بنجامین پیج: الیگارشی در ایالات متحده؟ دیدگاه‌هایی در باب سیاست، ۷ (۰۴)، دسامبر ۲۰۰۹، ص.۷۳۸ و ۷۴۱
Jeffrey Winters und Benjamin Page: Oligarchy in the United States? Perspectives on Politics, 7 (04), Dezember 2009, S. 738 und 741.
۵۰. استیون کینزر، روزنامه‌نگار آمریکایی، توضیح می‌دهد: «در طول قرن بیستم و تا آغاز قرن بیست و یکم، ایالات متحده مدام نیروی نظامیان و سرویس‌های مخفی‌اش را به کار گرفته تا دولت‌هایی را سرنگون کند که حمایت خود را از منافع آمریکا دریغ می‌کردند. هر بار دخالت‌هایشان را با پوشش خوش رنگ و لعاب الزامات امنیت ملی و مبارزه برای آزادی بزک می‌کردند. این در حالی است که در اغلب موارد مبنای اصلی اقداماتشان انگیزه‌های اقتصادی بود – بیش از همه این مطالبه که منافع تجاری آمریکا را در سرتاسر جهان تحکیم، تقویت و از آن‌ها دفاع کرده و با هر مزاحمتی برای آن‌ها مقابله کنند.»
استیون کینزر: کودتا! در باب تاریخ امپریالیسم آمریکا (انتشارات آیشهورن ۲۰۰۷)، ص.۹
Stephen Kinzer: Putsch! Zur Geschichte des amerikanischen Imperialismus (Verlag Eichhorn 2007), S. 9.
۵۱. فیلیپس توضیح می‌دهد که هدف اصلی ابرثروتمندان این است که همواره سودی ۳ تا ۱۰ درصدی یا بیشتر از سرمایه‌گذاریشان به دست آورند، هر خسارتی هم که می‌خواهد در این راه برای جامعه به بار آید. ابرثروتمندان در سرتاسر جهان در هر حوزه‌ای که این سود مطلوب را برایشان داشته باشد سرمایه‌گذاری می‌کنند، اعم از زمین‌های کشاورزی، نفت، املاک، فناوری اطلاعات، فن‌آوری ژنتیک، صنایع نظامی و تنباکو.
پیتر فیلیپس: غول‌ها. نخبگان جهانی قدرت (سِوِن استوریز پرس ۲۰۱۸)
Peter Phillips: Giants. The Global Power Elite (Seven Stories Press 2018).
۵۲. فیلیپس جامعه‌شناس هشدار می‌دهد: «این تجمع سرمایه به یک بحران بشری منجر شده است. فقر، جنگ، گرسنگی، ازخود بیگانگی، تبلیغات رسانه‌ای و تخریب محیط زیست چنان افزایش یافته که بقای گونه‌ی انسان به خطر می‌افتد.»
پیتر فیلیپس: افشاگری درباره‌ی غول‌ها: نخبگان جهانی قدرت. گلوبال ریسرچ، ۳۰ آگوست ۲۰۱۸
Peter Phillips: Exposing the Giants: The Global Power Elite. Global Research, 30. August 2018.
۵۳. رئیس جمهور چنان که تودنهوفر توضیح می‌دهد آن «فرمان ریاکاری» آهنینی را نقض کرد که دیرزمانی است تمدن غربی بر آن اساسا اجماع دارد: همیشه به منافع خود بیندیشید، هرگز از آن‌ها سخن نگویید! به جای «منافع» و «تمرکز بر تجارت خارجی» کولر باید راحت از «ارزش‌ها» می‌گفت. به باور تودن هوفنر در این صورت همچنان رئیس جمهور باقی می‌ماند. «چه آمریکایی و چه اروپایی، دغدغه‌ی آن‌ها همواره قدرت، بازار و پول بود. رفاه خودشان، دستاوردهای اجتماعی خودشان و آزادی خودشان. هرگز آزادی دیگران مطرح نبود.»
یورگن تودنهوفر: فاتحان جهان. روبیکون، ۱۴ مارس ۲۰۱۹. همچنین ن.ک.: یورگن تودنهوفر: ریاکاری بزرگ. چگونه سیاست و رسانه‌ها به ارزش‌هایمان خیانت می‌کنند (پروپیلئن ۲۰۱۹)
Jürgen Todenhöfer: Die Welt-Eroberer. Rubikon, 14. März 2019. Siehe auch: Jürgen Todenhöfer: Die große Heuchelei. Wie Politik und Medien unsere Werte verraten (Propyläen 2019).
۵۴. جفری وینترز، دانشمند علوم سیاسی می‌گوید: «تردیدی نیست که ثروتمندترین خانواده‌های آمریکایی با در اختیار داشتن ثروتی هنگفت قادرند بر روند سیاست اثرگذار باشند، در حالی که اکثریت آمریکایی‌ها نمی‌توانند چنین کنند.» سیاست در آمریکا به یک امتیاز ویژه برای ثروتمندان تبدیل شده است.
جفری وینترز و بنجامین پیج: الیگارشی در ایالات متحده، ص۷۳۵ و ۷۳۶
Jeffrey Winters und Benjamin Page: Oligarchy in the United States, S. 735 und 736.
۵۵. آندرئاس فون بولوو، وزیر اسبق تحقیقات و فن‌آوری در آلمان هشدار می‌دهد: «بدهی‌های بیش از حد بودجۀ فدرال، رو به ویرانی رفتن شهرها، فروپاشی سیستم خدمات اجتماعی، نرخ بالای بی‌سوادی، آمار در اروپا غیر قابل تصور قتل، خانواده‌های دو و تک‌سرپرست پرشمار زیر خط فقر و تعداد انسان‌های زندانی آینه‌ی تمام‌نمای این تحول هستند.»
آندرئاس فون بولوو: به نام حکومت. سیا، BND و دسیسه‌های جنایتکارانه‌ی سرویس‌های مخفی (پایپر ۲۰۰۳)، ص.۲۱
Andreas von Bülow: Im Namen des Staates. CIA, BND und die kriminellen Machenschaften der Geheimdienste (Piper 2003), S. 21.
۵۶. افراد با توان کار درسنین ۱۶ تا ۶۰ سال در صورتی که برای اشتغال تلاش کنند اما همچنان درآمد خانواده‌شان زیر خط فقر باشد، مجاز به درخواست این فود استمپ‌ها هستند. تعداد افرادی که از این کالابرگ‌ها استفاده می‌کنند به طرز شگفت‌آوری زیاد است. در سال ۲۰۱۸ تعدادشان ۴۰ میلیون نفر، یا ۱۲ درصد جمعیت آمریکا بود.
کیم بوده: میلیون‌ها نفر در ایالات متحده محتاج غذای مجانی هستند. نویه تسوریشر تسایتونگ یکشنبه‌ها، ۲۴ آگوست ۲۰۱۴. همچنین: تورستن شرودر: به خرج فقرا. تسایت آنلاین، ۲۱ می ۲۰۱۸
Kim Bode: Millionen sind in den USA auf Gratis-Essen angewiesen. NZZ am Sonntag, 24. August 2014. Sowie: Thorsten Schröder: Auf Kosten der Armen. Zeit Online, 21. Mai 2018.
۵۷. جول برگ هماهنگ‌کننده‌ی نوانخانه‌های نیویورک می‌گوید: «هیچ کس نباید اینجا از گرسنگی بمیرد، ما که اتیوپی نیستیم. ولی وضعیت وخیم است. تنها در دوران رکود بزرگ دهه‌ی ۳۰ وضع مردم در این کشور بدتر از این بوده است.»
مارتین گرایوه: کالابرگ غذا. نمایش غم‌انگیز گرسنگی در سوپرمارکت‌های آمریکا. دی ولت، ۹ ژوئن ۲۰۱۲
Martin Greive: Essensmarken. Trauriges Hunger-Schauspiel in US-Supermärkten. Die Welt, 9. Juni 2012.
۵۸. بنا به اظهارات لوپین این اتهام که بسیاری از نیازمندان برای کار کردن زیاده تنبل هستند واقعیت ندارد. «اینجا آدم افرادی را نمی‌بیند که از کار کردن اکراه دارند، بلکه والدینی را می‌بیند که می‌خواهند شکم فرزندانشان را سیر کنند. چندین بار این جمله را شنیده‌ام: چهار روز است چیزی نخورده‌ام، چون همه چیز را به بچه‌هایم داده‌ام.»
مارتین گرایوه: کالابرگ غذا. دی ولت، ۹ ژوئن ۲۰۱۲
Martin Greive: Essensmarken. Die Welt, 9. Juni 2012.
۵۹. دیتون گلایه می‌کند: «میلیون‌ها آمریکایی وجود دارند که مصائبشان در اثر فقر مادی و وضع نامناسب سلامتی به همان اندازه یا حتی بدتر از مردمان آفریقا یا آسیاست.» از این رو ایالات متحده دیگر نباید این مشکل بزرگ خود یعنی فقر را پنهان کند، بلکه باید به داد قشر محروم خویش برسد پیش از آنکه در سیاست دیگر کشورها مداخله کند.
انگوس دیتون: ایالات متحده دیگر نمی‌تواند از مشکل عمیق فقر خود پنهان شود. نیویورک تایمز، ۲۴ ژانویه ۲۰۱۸
Angus Deaton: The US Can No Longer Hide From Its Deep Poverty Problem. New York Times, 24. Januar 2018.
۶۰. بنا بر یافته‌های تحقیق فِد یکی از هر دو نفر در این گروه قادر به تسویه‌ی کامل قبض‌های ماه گذشته‌اش نبود و بسیاری اظهار داشتند که در سال گذشته از دریافت مراقبت‌های پزشکی مورد نیازشان صرف نظر کرده بودند، چون از پس هزینه‌های آن برنمی‌آمدند. علاوه بر این تحقیق فِد دریافت که یک چهارم افراد بزرگسال شاغل، یعنی ۶۰ میلیون نفر، «هیچگونه بیمه‌ی بازنشستگی یا پس‌انداز برای دوران سالمندی» نداشتند. به همین دلیل ترس از فقر در سالمندی در میان این افراد بسیار شدید است.
شورای حکام سیستم فدرال رزرو: گزارش رفاه اقتصادی خانوارهای آمریکایی در ۲۰۱۷، می ۲۰۱۸، ص.۲ و ۳
Board of Governors of the Federal Reserve System: Report on the Economic Well-Being of U.S. Households in 2017, Mai 2018, S. 2 und 3.
۶۱. این امید وجود دارد که دستکم بخشی از میلیونرها، وقتی که نیازهای مالی‌شان رفع شده و به جستجوی معنا در زندگی خویش برآیند، به جنبش صلح بپیوندند. بر اساس تجربۀ شخصی خود می‌دانم که برخی از میلیونرهای سوئیسی از صمیم قلب از اهداف جنبش صلح حمایت می‌کنند. این افراد از تحصیلات عالی برخوردار بوده و از لحاظ مالی کاملاً مستقل هستند. آن‌ها جنگ‌های بیشتر نمی‌خواهند و با پروپاگاندای جنگ مخالفت می‌کنند.
کاپژمینای: گزارش جهانی ثروت ۲۰۱۸، ص.۱۱
Capgemini: World Wealth Report 2018, Juni 2019, S. 11.
۶۲. بنا بر گزارش ثروت کلان جهانی (ورلد اولترا ولث ریپورت) در سال ۲۰۱۷، ۸۰۰۰۰ نفر، یعنی اکثریت افراد ثروتمند گروه UHNWI در ایالات متحده زندگی می‌کردند.
ولث ایکس. گزارش ثروت کلان جهانی ۲۰۱۸، ژوئن ۲۰۱۹، ص.۱۱
Wealth X. World Ultra Wealth Report 2018, S. 16.
۶۳. در حال حاضر جف بزوس، مدیر آمازون، با دارایی بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار در صدر این فهرست قرار دارد. او ثروتمندترین مرد جهان است. در جایگاه دوم فهرست فوربز بیل گیتس، مؤسس مایکروسافت جای دارد. رتبۀ سوم متعلق به وارن بافت سرمایه‌گذار است. مارک زاکربرگ میلیاردر، مدیرعامل فیسبوک، در رتبۀ چهارم قرار دارد.
۲۰۱۸ فوربز ۴۰۰، رده‌بندی نهایی ثروتمندترین آمریکایی‌ها، ۳ اکتبر ۲۰۱۸
2018 Forbes 400. The Definitive Ranking of the Wealthiest Americans, 3. Oktober 2018.
۶۴. رئیس جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، که در ژانویه‌ی ۲۰۱۷ به کاخ سفید راه یافت نیز یک میلیاردر است. فوربز ثروت او را بیش از ۳ میلیارد دلار تخمین زده و او را در جایگاه ۲۵۹ ثروتمندترین آمریکایی‌ها قرار داد. البته ترامپ این را توهین به خود قلمداد کرد و مدعی شد که ثروتش بیش از دو برابر این میزان است.
کرستین کولنبرگ: پول بوی گند نمی‌دهد، حکومت می‌کند. تسایت آنلاین، ۷ ژوئن ۲۰۱۷
Kerstin Kohlenberg: Geld stinkt nicht, es regiert. Zeit Online, 7. Juni 2017.
