پی‌نویس‌های قسمت سی و یکم «امپراتوری USA» نوشته‌ی دانیله گانزر که در پادکست بیبلیوکست منتشر شده است و می‌توانید آن را از اینجا بشنوید:
۵۱۷. به گفته‌ی برژینسکی، آینده‌ی سلطه‌ی جهانی ایالات متحده بستگی به آن دارد، که امپراتوری چگونه «بر مناسبات پیچیده‌ی قدرت در قاره‌ی اوراسیا فائق خواهد آمد – و آیا خواهد توانست از ظهور قدرتی مسلط به عنوان رقیب جلوگیری کند یا خیر».
زبیگنیف برژینسکی: تنها قدرت جهانی. راهبرد برتری آمریکا (فیشر ۱۹۹۹)، ص.۱۵
Zbigniew Brzezinski: Die einzige Weltmacht. Amerikas Strategie der Vorherrschaft (Fischer 1999) S. 15.
۵۱۸. ولی برژینسکی با ستایش اصل «تفرقه بینداز و حکومت کن» پاسخ داد: «فکر فوق العاده‌ای بود… کدام یک برای تاریخ جهان مهمتر است؟ طالبان یا فروپاشی امپراتوری شوروی؟ مشتی مسلمان رم کرده یا آزادی اروپای مرکزی و پایان جنگ سرد؟»
ونسان ژوور: مداخله‌ی سیا در افغانستان. نوول اوبزرواتور، ۱۵ ژانویه ۱۹۹۸
Vincent Ja[u]vert: The CIA’s Intervention in Afghanistan. Nouvel Observateur, 15. Januar 1998.
۵۱۹. چنان که فریدمن گفت: «ما می‌توانیم از قدرت‌های متخاصم حمایت کنیم. بریتانیایی‌ها نیز آن وقت‌ها هندوستان را به اشغال درنیاوردند، بلکه حکومت‌های کوچک هندی را علیه یکدیگر تحریک کردند.»
جرج فریدمن در شیکاگو در نطقی برای شورای امور جهانی شیکاگو، ۴ فوریه ۲۰۱۵. یوتیوب: استراتفور: هدف اصلی ایالات متحده از یک قرن پیش این بوده، که از اتحاد روسیه و آلمان جلوگیری کند.
George Friedman in Chicago in einem Vortrag für den Chicago Council on Global Affairs, 4. Februar 2015. Youtube: STRATFOR: US-Hauptziel seit einem Jahrhundert war, Bündnis Russland+Deutschland zu verhindern.
۵۲۰. «اساسی‌ترین منافع ایالات متحده، که برایش مدام جنگیده‌ایم – در جنگ‌های جهانی اول و دوم و همینطور در جنگ سرد – در گرو روابط میان روسیه و آلمان است. زیرا اتحاد این دو تنها قدرتی است که توان تهدید ما را دارد. منفعت اصلی ما در این است که مطمئن شویم، این اتفاق هرگز رخ ندهد.»
یوتیوب: استراتفور: هدف اصلی ایالات متحده از یک قرن پیش این بوده است، که از شکل‌گیری اتحاد روسیه+آلمان جلوگیری کند
Youtube: STRATFOR: US-Hauptziel seit einem Jahrhundert war, Bündnis Russland+Deutschland zu verhindern.
۵۲۱. واگنکنشت گفت: «منافع مشخص ایالات متحده در اروپا را، به تازگی رئیس استراتفور با صراحتی تأثیرگذار شرح داده است: منفعت اصلی ایالات متحده در این است که از اتحادی میان آلمان و روسیه جلوگیری کند.»
صورتجلسه‌ی بوندستاگ آلمان، ۱۹ مارس ۲۰۱۵
Plenarprotokoll Deutscher Bundestag, 19. März 2015.
۵۲۲. حتی بندر روسی ساحل اقیانوس آرام ولادی‌وستوک نیز نزدیک به چهار ماه از سال به دلیل یخبندان غیر قابل دسترسی است. بندر سواستوپول در شبه‌جزیره‌ی کریمه در دریای سیاه، به دریای مدیترانه راه دارد، که در اختیار و کنترل ناتو است.
تیم مارشال: قدرت جغرافیا. چگونه می‌توان سیاست جهان را با استفاده از ۱۰ نقشه شرح داد (دِتِ‌فاو ۲۰۱۷)، ص.۹۳
Tim Marshall: Die Macht der Geographie. Wie sich Weltpolitik anhand von 10 Karten erklären lässt (dtv 2017), S. 93.
۵۲۳. در ۱۹۷۹ اتحاد جماهیر شوروی به افغانستان لشکر کشید، این غیرقانونی و در منافات با قانون منع خشونت سازمان ملل بود. ولی قدرت اتمی روسیه به کشورهای خیلی کمتری حمله کرده است تا ایالات متحده، و پایگاه‌های نظامی خیلی کمتری در کشورهای خارجی نزدیک به مرزهای خویش در اختیار دارد، یعنی در گرجستان، ارمنستان، روسیه‌ی سفید، ویتنام، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، سوریه و مولداوی.
پایگاه‌های نظامی روسیه در خارج از خاک خود: واقعیت‌ها و جزئیات. اسپوتنیک، ۸ اکتبر ۲۰۱۶
Russian Military Bases Abroad: Facts and Details. Sputnik, 8. Oktober 2016.
۵۲۴. چنان که اصل صورتجلسه‌های مذاکرات، منتشر شده از سوی آرشیو امنیت ملی در واشنگتن نشان می‌دهند، بیکر در روز ۹ فوریه ۱۹۹۰ در تالار یکاترینسکی کاخ کرملین، در مسکو و در برابر گورباچف متعهد شد، که ناتو حوزه‌ی نفوذ خویش را «حتی یک سانتیمتر دیگر به سوی شرق گسترش نخواهد داد»
صورتجلسه‌ی مکالمه میان میخائیل گورباچف و جیمز بیکر در مسکو. ۹ فوریه ۱۹۹۰. آرشیو امنیت ملی، ۱۲ دسامبر ۲۰۱۷
Record of conversation between Mikhail Gorbachev and James Baker in Moscow. 9. Februar 1990. National Security Archive, 12. Dezember 2017.
۵۲۵. رئیس جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین نیز در روز ۱۸ مارس ۲۰۱۴، در جریان بحران در اوکراین اعلام کرد: «همکاران ما در غرب مدام به ما دروغ گفته‌اند، تصمیم‌ها را بدون اطلاع ما اتخاذ کرده و ما را در برابر عمل انجام شده قرار داده‌اند. در موضوع گسترش ناتو به شرق و توسعه‌ی پایگاه‌های نظامی در مرزهای ما نیز روال همین است.»
رالف پوهنر: با همکاری هم سر گورباچف کلاه گذاشتند. بازلر تسایتونگ، ۳۰ دسامبر ۲۰۱۷. همچنین: ماری کاتارینا واگنر: معمای بزرگ حول وعده‌ی ادعایی گنشر. فرانکفورتر آلگماینه تسایتونگ، ۱۹ آوریل ۲۰۱۴
Ralph Pöhner: Gemeinsam zogen sie Gorbatschow über den Tisch. Basler Zeitung, 30. Dezember 2017. Sowie: Marie Katharina Wagner: Das große Rätsel um Genschers angebliches Versprechen. Frankfurter Allgemeine Zeitung, 19. April 2014.
۵۲۶. ویلکرسون می‌پرسد: «چرا بیل کلینتون گسترش ناتو به شرق را پیش برد، در حالی که جرج بوش پدر و وزیر امور خارجه‌اش، جیمز بیکر، به گورباچف و یلتسین قول داده بودند، که ناتو حتی یک سانتیمتر به شرق گسترش نخواهد یافت؟ آیا این کار در راستای منافع شرکت‌های تسلیحاتی آمریکایی مانند لاکهید مارتین، ریتئون، بوئینگ و دیگران صورت گرفت، تا بازارهای جدیدی برای فروش محصولاتشان به دست آورند؟ البته که همینطور بود!» مسأله همیشه قدرت و پول است. ویلکرسون خویش‌نقادانه می‌گوید: «ایالات متحده بسیار بیشتر از روسیه یا هر کشور دیگری در جهان سلاح می‌فروشد. ما سوداگران مرگ هستیم.»
بن نورتون: «ما سوداگران مرگ جهان هستیم»: مقام سابق دولت بوش، لارنس ویلکرسون مجموعه‌ی صنایع نظامی را محکوم می‌کند. سالن، ۲۹ مارس ۲۰۱۶
Ben Norton: »We are the death merchant of the world«: Ex-Bush official Lawrence Wilkerson condemns military-industrial complex. Salon, 29. März 2016.
۵۲۷. به گفته‌ی برژینسکی اروپا «متحد طبیعی» ایالات متحده است، زیرا «موطن اصلی اکثریت مطلق آمریکایی‌ها به شمار می‌رود. بر قدیم برای ایالات متحده حائز اهمیت ژئواستراتژیک بالایی است»، چرا که بدون ناتو برای ایالات متحده ممکن نمی‌بود، که پایگاه‌های نظامی در مجاورت مرزهای روسیه دایر کند.
زبیگنیف برژینسکی: تنها قدرت جهانی. راهبرد برتری آمریکا (فیشر ۱۹۹۹)، ص.۹۱
Zbigniew Brzezinski: Die einzige Weltmacht. Amerikas Strategie der Vorherrschaft (Fischer 1999) S. 91.
۵۲۸. دیپلمات سوئیسی، هایدی تاگلیاوینی، که از سوی اتحادیه‌ی اروپا مأمور تحقیق درباره‌ی علل شروع جنگ شده بود، به این نتیجه رسید که رئیس جمهور گرجستان، میخیل ساآکاشویلی جنگ گرجستان را در شب ۷ به ۸ آگوست آغاز کرده بود. گرجستان متجاوز بود، با حمایت پس پرده‌ی ایالات متحده، که مشاوران نظامی به گرجستان اعزام کرده بود.
راینهارد وه‌زِر: گرجستان جنگ را آغاز کرد. فرانکفورتر آلگماینه تسایتونگ، ۳۰ سپتامبر ۲۰۰۹
Reinhard Veser: Georgien hat den Krieg begonnen. Frankfurter Allgemeine Zeitung, 30. September 2009.
۵۲۹. متخصص علوم سیاسی آمریکایی، جان میرشایمر، که در دانشگاه شیکاگو تدریس می‌کند، این اندیشه را مطرح می‌کند، که «خشم واشنگتن را تصور کنید، اگر چین اتحاد نظامی قدرتمندی شکل داده، و تلاش می‌کرد کانادا و مکزیک را به عضویت آن درآورد». میرشایمر به درستی تشخیص داد، که رئیس جمهور ایالات متحده، باراک اوباما، و نه رئیس جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین، درگیری در اوکراین را به راه انداخته بود.
جان میرشایمر: چرا غرب مقصر بحران اوکراین است. فارین افرز. ۱ سپتامبر ۲۰۱۴
John Mearsheimer: Warum der Westen an der Ukraine-Krise schuld ist. Foreign Affairs. 1. September 2014.
۵۳۰. گفتگوهای تلفنی میان نولاند و سفیر پایات، که در آنها پیش از کودتا درباره‌ی ترکیب دولت جدید حرف می‌زدند، شنود شده و جنجال بسیار به پا کردند، زیرا نولاند با عبارت «Fuck the EU» به اتحادیه‌ی اروپا توهین کرده بود.
هارالد نویبر از weltnetz.tv در گفتگو با ری مک‌گاورن در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۴ در برلین. یوتیوب: افسر سابق سیا: اینها مقصران اصلی جنگ اوکراین هستند. ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۴
Harald Neuber von weltnetz.tv im Gespräch mit Ray McGovern am 11. September 2014 in Berlin. Youtube: Ex-CIA-Offizier: Das sind die wahren Schuldigen am Ukraine Krieg. 21. September 2014.
531. آزاروف با گفتن این که «اوکراین تنها نقش یک گوه را در عملیات راهبردی آمریکایی‌ها، برای جلوگیری از تشکیل یک فضای اقتصادی اوراسیایی از اروپای غربی تا ولادی‌وستوک، داشت»، اصل «تفرقه بینداز و حکومت کن» را شرح می‌دهد.
اشتفان کورینت: دستان ما خون‌آلود نیست. ناخدنکزایتن، ۲۲ اکتبر ۲۰۱۵. همچنین: نیکلای آزاروف: اوکراین: حقیقت درباره‌ی کودتا. یادداشت‌های نخست‌وزیر (داس نویه برلین ۲۰۱۵)
Stefan Korinth: An unseren Händen klebt kein Blut. NachDenkSeiten, 22. Oktober 2015. Sowie: Nikolai Asarow: Ukraine: Die Wahrheit über den Staatsstreich. Aufzeichnungen des Ministerpräsidenten (Das Neue Berlin 2015).
532. به گزارش هرش، در دسامبر ۲۰۰۶، بیش از پنج سال پیش از درگرفتن جنگ، ویلیام روباک، کارمند سفارت ایالات متحده در دمشق، تحلیلی از «نقاط ضعف» دولت اسد ارائه کرده و پیشنهاد دمیدن بر آتش تنش‌های مذهبی داد، که در پی آن سفارت ایالات متحده در سوریه «پنج میلیون دلار برای تأمین مالی مخالفان» هزینه کرد.
سیمور هرش: پرونده‌ی اسد. سیسرو، ۲۸ آوریل ۲۰۱۶
Seymour Hersh: Die Akte Assad. Cicero, 28. April 2016.
533. ولفوویتس آن وقت گفته بود: «چیزی که از جنگ خلیج فارس آموختیم، این است که می‌توانیم ارتشمان را در این منطقه – خاور میانه – به کار بگیریم و شوروی‌ها مانع ما نمی‌شوند. حالا تقریبا پنج یا ده سال فرصت داریم، تا این رژیم‌های کهنه‌ی نزدیک به شوروی – سوریه، ایران و عراق – را کنار بزنیم، پیش از آن که ابرقدرت بعدی وارد صحنه شده و ما را به چالش بکشد.»
سخنرانی وزلی کلارک در ۳ اکتبر ۲۰۰۷ در باشگاه کامن‌ولث سانفرانسیسکو. نقل شده در: گلن گرینوالد: وز کلارک و رؤیای نومحافظه‌کاران. سالن نیوز، ۲۶ نوامبر ۲۰۱۱
Rede von Wesley Clark vom 3. Oktober 2007 beim Commonwealth Club in San Francisco. Zitiert in: Glenn Greenwald: Wes Clark and the neocon dream. Salon News, 26. November 2011.
534. ولی دوما تأیید می‌کند: «بریتانیای کبیر مقدمات تهاجم به سوریه از سوی شورشیان را فراهم کرد. از من پرسیدند، با آن که دیگر وزیر امور خارجه نبودم، که آیا نمی‌خواستم من هم در این کار سهیم باشم.»
کریستوف لهمان: دوما، «مقامات رده بالای بریتانیا دو سال پیش از بهار عربی به وجود طرح جنگ سوریه اعتراف کردند»، ام‌اس‌ان‌بی‌سی، ۱ ژوئن ۲۰۱۳. همچنین ن.ک.: تی. جی. کولز: جنگ‌های مخفی بریتانیا: چگونه و چرا پادشاهی متحد در سرتاسر جهان از درگیری‌ها حمایت مالی می‌کند (کلرویو ۲۰۱۸)، ص.۱۴
Christof Lehmann: Dumas, »Top British officials confessed to Syria war plans two years before Arab Spring«, MSNBC, 1. Juni 2013. Siehe auch: T. J. Coles: Britain’s Secret Wars: How and why the United Kingdom sponsors conflict around the world (Clairview 2018), S. 14.
535. آژانس خبری دولت سوریه اعلام کرد، هدف از ارسال این سلاح‌ها این بوده که «عملیات‌هایی در سوریه به راه بیندازند، که امنیت داخلی سوریه را دچار مخاطره کنند، و نیز دامن زدن به شورش و هرج و مرج».
تیم اندرسن: جنگ کثیف علیه سوریه. واشنگتن، رژیم چنج و مقاومت (انتشارات لیپسن ۲۰۱۶)، ص.۵۷
Tim Anderson: Der schmutzige Krieg gegen Syrien. Washington, Regime Change und Widerstand (Liepsen Verlag 2016), S. 57.
536. ساکس اقتصاددان در سال ۲۰۱۸ اعلام کرد: «ما در سوریه جنگی نیابتی رهبری کردیم. ۵۰۰۰۰۰ کشته در عرض هفت سال. ما باید از سوریه خارج شویم.»
پروفسور جفری ساکس، دانشگاه کلمبیا، ۱۹ آوریل ۲۰۱۸ ام‌اس‌ان‌بی‌سی. یوتیوب: پروفسور حقیقت آنچه در سوریه رخ داد را در رسانه‌های شرکتی شرح می‌دهد. ۱۹ آوریل ۲۰۱۸
Professor Jeffrey Sachs, Columbia University 19. April 2018 MSNBC. Youtube: Professor Lays Down Truth about Syria on Corporate Media. 19. April 2018.
537. سرویس علمی بوندستاگ آلمان به درستی اعلام کرد: «دیوان دادگستری بین المللی در حکم خود در پرونده‌ی نیکاراگوئه اینگونه تشخیص داد، که تسلیح و آموزش نیروهای شبه‌نظامی نقض قانون منع خشونت سازمان ملل متحد به شمار می‌رود. موضع دیوان درباره‌ی تسلیح و آموزش گروه‌های شورشی سوری به دست ایالات متحده از سال ۲۰۱۲ نیز همینگونه است.»
ارزیابی مشارکت روسیه، آمریکا و اسرائیل در مناقشات سوریه از دید حقوق بین الملل. بوندستاگ آلمان، برلین. سرویس علمی، ۲۸ ژوئن ۲۰۱۸
Völkerrechtliche Bewertung der russischen, amerikanischen und israelischen Beteiligung am Syrienkonflikt. Deutscher Bundestag Berlin. Wissenschaftlicher Dienst, 28. Juni 2018.
538. جیک سالیوان، مشاور سیاست خارجی وزیر امور خارجه‌ی وقت ایالات متحده، هیلاری کلینتون، در روز ۱۲ فوریه ۲۰۱۲ در ایمیلی به رئیسش نوشت: «AQ (القاعده) در سوریه طرف ماست.»
مارک مازتی: پشت پرده‌ی مرگ ناگهانی یک جنگ مخفی ۱ میلیارد دلاری سیا در سوریه. نیویورک تایمز، ۲ آگوست ۲۰۱۷. همچنین: ماکس بلومنتال: مدیریت وحشیگری. چگونه دولت امنیت ملی آمریکا آتش ظهور القاعده، داعش و دونالد ترامپ را خوراک داد (ورسو ۲۰۱۹)، ص.۱
Mark Mazzetti: Behind the sudden death of a 1 Billion Dollar secret CIA war in Syria. New York Times, 2. August 2017. Sowie: Max Blumenthal: The Management of Savagery. How Americas National Security State Fueled the Rise of Al Qaeda, ISIS and Donald Trump (Verso 2019), S. 1.
539. گونتر مایر، رئیس مرکز تحقیقات جهان عرب دانشگاه ماینتس، اینگونه نتیجه‌گیری کرد: «جهان در سوریه خطاهای بسیاری مرتکب شد. ولی ما باید این را هم بگوییم، که چه کسی اشتباه کرد: و در اینجا مسئولیت اصلی بر گردن ایالات متحده است.»
جنگ سوریه. مسئولیت اصلی بر عهده‌ی آمریکاست. زد‌دی‌اف هویته، ۲۲ دسامبر ۲۰۱۶
Syrien Krieg. Hauptverantwortung liegt bei den USA. ZDF heute, 22. Dezember 2016.
