پی‌نویس‌های قسمت بیست و هفتم «امپراتوری USA» نوشته‌ی دانیله گانزر که در پادکست بیبلیوکست منتشر شده است و می‌توانید آن را از اینجا بشنوید:
۴۶۰. …در پاسخ گفت، که او نیز اطلاعات اینچنینی دریافت کرده است، روند تحولات بسیار بسیار خطرناک است و هدف اجتناب از آن، که سند قطعی وجود برنامه‌ی سلاح اتمی عراق روزی به شکل یک قارچ اتمی ظاهر شود. یعنی کاخ سفید یک گزارش به مایکل گوردون داد، که آن را در نیویورک تایمز منتشر کرد، و بعد کاخ سفید اعلام کرد که می‌تواند گزارش نیویورک تایمز را تأیید کند.»
ری مک‌گاورن: ما دیگر مطبوعات آزاد نداریم. هینترگروند، ۹ سپتامبر ۲۰۱۴
Ray McGovern: Wir haben keine freie Presse mehr. Hintergrund, 9. September 2014.
۴۶۱. دستکم وزیر امور خارجه‌ی ایالات متحده، کالین پاول، بعدها بابت پروپاگاندای جنگی که پیش از جنگ در نیویورک در برابر سازمان ملل متحد پراکنده بود، عذر خواست و در سال ۲۰۰۵ اعلام کرد، که احساسی بسیار «وحشتناک» داشت از این که آن زمان به تمام جهان دروغ گفته بود. پاول در شبکه‌ی تلویزیونی ای‌بی‌سی اعلام کرد که این سخنرانی «لکه‌ی ننگی» در کارنامه‌ی سیاسی اوست و این «دردناک» است.
پاول سخنرانی سازمان ملل خود را لکه‌ی ننگی در کارنامه‌ی خود می‌خواند. نیویورک تایمز، ۹ سپتامبر ۲۰۰۵
Powell Calls His U.N. Speech a Lasting Blot on His Record. New York Times, 9. September 2005.
۴۶۲. …به این موفقیت آمریکا باید اعتراف کرد. یک ساز و کار فریب با انگیزه‌های معطوف به قدرت را در مقیاس جهانی خونسردانه اجرا کرده، و اینگونه خود را مبارز راه خیر جهانی جا زده است. یک عملیات هیپنوتیزم درخشانِ، شاید حتی بتوان گفت شوخ‌طبعانه‌ی کاملا موفق. من می‌گویم که ایالات متحده بزرگترین نمایش دنیا را ترتیب داده است، بدون هیچ تردیدی. بی‌رحم، بی‌تفاوت، نفرت انگیز و بی‌وجدان، ولی به غایت زیرک.»
هارولد پینتر: هنر، واقعیت و سیاست – نطق نوبل، ۷ دسامبر ۲۰۰۵. فری۲۱، ۱۴ فوریه ۲۰۱۸
Harold Pinter: Kunst, Wahrheit & Politik – Nobelvorlesung, 7. Dezember 2005. Free21, 14. Februar 2018.
۴۶۳. خبرنگار شجاع آلمانی، یورگن تودنهوفر، که در بسیاری از صحنه‌های جنگ حضور داشته و از نزدیک با انسان‌های درگیر گفتگو کرده، می‌گوید: «تاریخ غرب، تاریخ خشونت بی‌رحمانه و ریاکاری مفرط است. هیچ کجا در جهان، غرب برای ارزش‌های تمدنش نمی‌جنگد. بلکه تنها برای منافع کوتاه مدتش می‌جنگد. برای قدرت، بازار و پول. اغلب با استفاده از روش‌های تروریستی. درد و رنج ملل و فرهنگ های دیگر برای غرب اهمیتی ندارد.»
یورگن و فردریک تودنهوفر: ریاکاری بزرگ. چگونه سیاست و رسانه‌ها به ارزش‌های ما خیانت می‌کنند (اولشتاین ۲۰۱۹)، ص.۳۱۴
Jürgen und Frederic Todenhöfer: Die Große Heuchelei. Wie Politik und Medien unsere Werte verraten (Ullstein 2019), S. 314.
۴۶۴. ماوسفلد توضیح می‌دهد: «در تصویرسازی رسانه‌ای این جنایت‌ها میزان چشمگیری از پاره پاره سازی و بازمتن‌دهی رادیکال به عنوان ٬نبرد برای دمکراسی و حقوق بشر٬ لازم بود، تا جنایاتی در این ابعاد و همچنین تداوم تاریخیشان برای افکار عمومی تقریبا نامرئی شوند. با آنکه به تفصیل مستند شده‌اند، در خودآگاهی عمومی این جنایات تقریبا اصلا حضور ندارند.»
راینر ماوسفلد: چرا بره‌ها ساکت‌اند؟ چگونه دمکراسی نخبگانی و نئولیبرالیسم جامعه‌ی ما و پایه‌های حیاتمان را نابود می‌کنند (وستند ۲۰۱۸)، ص. ۴۰ و ۴۲
Rainer Mausfeld: Warum schweigen die Lämmer? Wie Elitendemokratie und Neoliberalismus unsere Gesellschaft und unsere Lebensgrundlagen zerstören (Westend 2018), S. 40 und 42.
۴۶۵. ماوسفلد توضیح می‌دهد: «شهروندانی که سر میز صبحانه زوددویچه تسایتونگ می‌خوانند، بعدازظهرها نگاهی به اشپیگل آنلاین می‌اندازند و شب هم تاگسشاو می‌بینند، چنان از احساس اطلاع جامع خود راضی هستند، که آن بیماری را که از آن رنج می‌برند… دیگر حتی نمی‌توانند تشخیص دهند.» این بیماری توهم اطلاع داشتن است. عاملش مصرف مداوم و غیرانتقادی رسانه است.
راینر ماوسفلد: چرا گوسفندها ساکت‌اند؟ (وستند ۲۰۱۸)، ص. ۳۳
Rainer Mausfeld: Warum schweigen die Lämmer? (Westend 2018), S. 33.
۴۶۶. اولریش تویش، دانشمند علوم سیاسی و استاد دانشگاه تریر می‌گوید: «رسانه‌های به ظاهر پیشرو و باکیفیت ما این تصور را ایجاد می‌کنند، که نظر حاکمان نظر حاکم است.» از این رو او هشدار می‌دهد، که «در نبرد علیه جنگ، در نبرد برای صلح به رسانه‌های حاکمان هیچ اعتباری نیست.»
اولریش تویش: جنگ پیش از جنگ. چگونه پروپاگاندا مرگ و زندگی را تعیین می‌کند (وستند ۲۰۱۹)، پیشگفتار
Ulrich Teusch: Der Krieg vor dem Krieg. Wie Propaganda über Leben und Tod entscheidet (Westend 2019), Vorwort.
۴۶۷. ناوبر رسانه‌ای سایت تحقیقات پروپاگاندای سوئیس چشم‌اندازی کلی و کاربردی از برندهای مختلف به دست می‌دهد. هرکس که بخواهد توانایی رسانه‌ای خویش را بهبود ببخشد، می‌تواند ناوبر رسانه‌ای را از صفحه‌ی اینترنتی «سوئیس پروپاگاندا ریسرچ» به رایگان دانلود کرده و هر وقت که متنی خوانده یا ویدیویی می‌بیند، بررسی کند که آن برند رسانه‌ای که اطلاعات را منتشر کرده است، خط و ربط‌های ژئواستراتژیکش چگونه است
قس. ناوبر رسانه‌ای سوئیس پروپاگاندا ریسرچ:
Vgl. Medien-Navigator auf Swiss Propaganda Research: www.swprs.org
