پی‌نویس‌های قسمت بیست و ششم «امپراتوری USA» نوشته‌ی دانیله گانزر که در پادکست بیبلیوکست منتشر شده است و می‌توانید آن را از اینجا بشنوید:
۴۴۰. بن لادن از افغانستان تأکید کرد: «من می‌خواهم به جهانیان اطمینان بدهم، که من این حملات را برنامه‌ریزی نکرده‌ام.»
بن لادن می‌گوید که پشت حملات نبوده است. سی‌ان‌ان، ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۱
Bin Laden says he wasn’t behind attacks. CNN, 17. September 2001.
۴۴۱. شول-لاتور، که بارها به افغانستان سفر کرده بود به این نیز اشاره کرد، که افراد مسئول این حملات تروریستی «بدون شک افغانستانی نبودند»، بلکه شهروند سعودی بودند، یعنی «عزیزترین متحدهای غرب و نزدیکترین شریک تجاری ایالات متحده».
پیتر شول-لاتور: جنگ سرد با روسیه، جنگ‌های گرم در خاور میانه و نقش آلمان. کنفرانس حاکمیت برلین، ۲۴ نوامبر ۲۰۱۲. یوتیوب: جنگ سرد جدید با روسیه – پ شول-لاتور (نوامبر ۲۰۱۲). دقیقه‌ی ۳۲
Peter Scholl-Latour: Der Kalte Krieg mit Russland, die heißen Kriege im Nahen Osten und die Rolle Deutschlands. Souveränitätskonferenz Berlin, 24. November 2012. Youtube: Der neue Kalte Krieg mit Russland – P. Scholl-Latour (November 2012). Minute 32.
۴۴۲. نزدیک به بیست سال بعد، نماینده‌ی جمهوری‌خواه کنگره، مک تورنبری اعلام کرد، که آن وقت‌ها هیچ نمی‌توانست تصور کند، که این قانون برای این همه جنگ در این همه کشورهای مختلف استفاده شود.
کتی گیلسینان: چگونه کنگره می‌تواند مجوز جنگ صادر کند، وقتی که نمی‌تواند تصمیم بگیرد که جنگ چیست؟ آتلانتیک، ۲۱ جولای ۲۰۱۹
Kathy Gilsinan: How can Congress authorize war when it can’t decide what war is? The Atlantic, 21. Juli 2019.
۴۴۳. لی اعلام کرد: «من یقین دارم، که نیروی نظامی به تنهایی نمی‌تواند از حملات تروریستی آینده جلوگیری کند» و نمایندگان را از تنفیذ قدرت بیش از اندازه به قوه‌ی مجریه بر حذر داشت. «ما باید مراقب باشیم که با جنگی بی‌پایان موافقت نکنیم، بدون راهبرد خروج و بدون هدف دقیقا مشخص. تحت پوشش امنیت ملی بسیاری از حقوق شهروندی ما می‌توانند به سرعت نقض شوند.»
باربارا لی: تک صدای مخالف. کانترپانچ، ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۱
Barbara Lee: A Lone Voice of Dissent. Counterpunch, 18. September 2001.
۴۴۴. بر اساس کشفیات اسکیهیل، واحدهای ویژه‌ی ایالات متحده نه فقط در افغانستان، پاکستان و عراق، بلکه همچنین در سومالی، الجزایر، یمن، کلمبیا، پرو و کشورهایی دیگر نیز عملیات می‌کردند. با این کار امپراتوری حاکمیت ملی این کشورها و نیز قانون منع خشونت سازمان ملل متحد را نقض می‌کرد.
جرمی اسکیهیل: جنگ‌های کثیف. عملیات‌های کماندویی سری آمریکا (دِ‌تِ‌فاو ۲۰۱۵)، ص.۲۳۰ و ۲۳۲
Jeremy Scahill: Schmutzige Kriege. Amerikas geheime Kommandoaktionen (dtv 2015), S. 230 und 232.
۴۴۵. بار در سال ۲۰۱۹ اندیشناک گفت: «اختیاراتی را که کنگره یک بار به رئیس جمهور واگذار کرده باشد، سخت می‌توان – اگر اصلا ممکن باشد – بازپس گرفت.»
باب بار: یک مجوز ۱۸ ساله‌ی کنگره نباید امکان جنگی جدید را فراهم آورد. لیبرتی گارد، ۸ جولای ۲۰۱۹
Bob Barr: An 18-year-old congressional authorization shouldn’t enable a new war. Liberty Guard, 8. Juli 2019.
۴۴۶. فیروز به انتقاد می‌گوید: «انگار که در یک بازی کامپیوتری، آنها انسان‌هایی را می‌کشند، که هزاران کیلومتر دورتر به سر می‌برند، با فشار یک دکمه.»
عمران فیروز: مرگ با فشار دکمه. ابعاد واقعی تروریسم پهپادی ایالات متحده یا چگونه قتل توانست به امری روزمره تبدیل شود (وستند ۲۰۱۷)، ص.۱۰. همچنین: عمران فیروز: وحشیانه‌ترین پویش تروریستی حال حاضر. تله‌پولیس، ۶ جولای ۲۰۱۵
Emran Feroz: Tod per Knopfdruck. Das wahre Ausmaß des US-Drohen-Terrors oder wie Mord zum Alltag werden konnte (Westend 2017), S. 10. Sowie: Emran Feroz: Die mörderischste Terror-Kampagne der Gegenwart. Telepolis, 6. Juli 2015.
۴۴۷. پس از شش سال برایانت استعفا داد و هنگام خداحافظی مدرکی دریافت کرد که عملکرد او را نشان می‌داد: ۶۰۰۰ ساعت پرواز و ۱۶۲۶ دشمن کشته شده در نبرد. این بیش از نیمی از تعداد قربانیان عملیات‌های تروریستی یازده سپتامبر بود. برایانت به یاد می‌آورد: «با دیدن این عدد حالم بد شد.»
راگنار فوگت: اعترافات یک خلبان پهپاد. مثل یک شخصیت کوچولوی انسانی بود. تسایت آنلاین، ۲۷ اکتبر ۲۰۱۳
Ragnar Vogt: Geständnis eines Drohnenpiloten. Es sah aus wie eine kleine menschliche Person. Zeit Online, 27. Oktober 2013.
۴۴۸. خبرنگار آمریکایی، گلن گرینوالد به اعتراض گفت: «گفتن این که رئیس جمهور این حق را دارد، که شهروندان را بدون طی یک روند قضایی قانونی به مرگ محکوم کند، به معنی چیزی نیست مگر پاره پاره کردن قانون اساسی، به آتش کشیدن تکه‌ها و در نهایت لگدکوب کردنش.»
جرمی اسکیهیل: جنگ‌های کثیف (دِ‌تِ‌فاو ۲۰۱۵)، ص.۵۹۸
Jeremy Scahill: Schmutzige Kriege (dtv 2015), S. 598.
۴۴۹. «اوباما از دفتر بیضی شکل قتل فراقانونی را به یک روال تبدیل کرده است، به این شکل که از برتری موقت آمریکا در فن‌آوری پهپاد استفاده می‌کند، تا در افغانستان، پاکستان، یمن و سومالی جنگ‌های در سایه پیش ببرد. بدون بررسی از سوی قوای مقننه و قضائیه، و دور از چشم افکار عمومی اوباما هفته به هفته مجوز قتل صادر می‌کند. در حالی که بحث‌ها درباره‌ی گناه یا بیگناهی نامزدهای فهرست مرگ پشت درهای بسته صورت می‌پذیرند.»
جرمی اسکیهیل: جنگ‌های کثیف (دِ‌تِ‌فاو ۲۰۱۵)، ص.۵۹۴
Jeremy Scahill: Schmutzige Kriege (dtv 2015), S. 594.
۴۵۰. روزه رفتار امپراتوری ایالات متحده را مطالعه کرده و به قتل‌های پهپادی اشاره می‌کند، به مجازات مرگ، به اسارت بدون محدودیت زمانی بدون دادرسی در پایگاه‌هایی چون گوانتانامو، و به این نتیجه می‌رسد، که «ایالات متحده به یک امپراتوری به واقع منحط بربریت تنزل یافته، که وهن هرگونه توصیفی است».
یورگن روزه: ناتو بیرون. به زباله‌دان انداختن اتحاد جنگی آتلانتیک شمالی به تأخیر افتاده است. روبیکون، ۲۹ اکتبر ۲۰۱۸
Jürgen Rose: Wegtreten NATO. Die Entsorgung des transatlantischen Kriegsbündnisses ist überfällig. Rubikon, 29. Oktober 2018.
۴۵۱. اگر به چهارچوبی از ریاضیات وحشت ورود و این ۳۰۰۰۰۰ کشته را با ۳۰۰۰ کشته‌ی حملات تروریستی یازده سپتامبر ۲۰۰۱ مقایسه کنیم، آن وقت ایالات متحده و متحدانش به ازای هر یک آمریکایی کشته شده ۱۰۰ افغانستانی یا پاکستانی را کشته‌اند. آن هم در حالی که این افغانستانی‌ها و پاکستانی‌های کشته شده هیچ ارتباطی با انفجار WTC7 نداشتند و هرگز پایشان هم به ایالات متحده نرسیده بود.
پزشکان حامی مسئولیت اجتماعی (PSR) و پزشکان بین‌المللی خواهان پیشگیری از جنگ هسته‌ای (IPPNW): شمارش اجساد. آمار تلفات پس از ۱۰ سال جنگ علیه تروریسم. عراق، افغانستان، پاکستان. مارس ۲۰۱۵
Physicians for Social Responsibility (PSR) und International Physicians for the Prevention of Nuclear War (IPPNW): Body Count. Casualty Figures after 10 Years of the War on Terror. Iraq, Afghanistan, Pakistan. März 2015.
۴۵۲. زین مورخ خردمندانه این خواسته را مطرح کرد: «ما باید این اندیشه را کنار بگذاریم، که ملت ما با دیگر قدرت‌های امپریالیستی تاریخ جهان از اساس متفاوت است، یا از نظر اخلاقی بر آنها برتری دارد. وفاداری ما باید متوجه بشریت باشد، نه این یا آن ملت.» اما کسی به این سخنان گوش نداد.
هاوارد زین: پرچم‌ها را کنار بگذارید. پروگرسیو، ۴ جولای ۲۰۰۶
Howard Zinn: Put Away the Flags. Progressive, 4. Juli 2006.
۴۵۳. در دومین جلسه‌ی شورای امنیت ملی در دولت بوش، وزیر دفاع، دونالد رامسفلد، عراق را در میدان دید قرار داده و اعلام کرد: «چیزی که باید به فکرش باشیم این است، که چگونه می‌توانیم از شر صدام حسین خلاص شویم.»
جرمی اسکیهیل: جنگ‌های کثیف (دِ‌تِ‌فاو ۲۰۱۵)، ص.۳۲
Jeremy Scahill: Schmutzige Kriege (dtv 2015), S. 32.
۴۵۴. به گفته‌ی اونیل «از همان ماه فوریه قضیه اجرای لجستیک» لشکرکشی به عراق بود. «مسأله دیگر نه چرایی، بلکه فقط چگونگی و سرعت اجرای این طرح بود». این یعنی که تصمیم تهاجم به عراق مدت‌ها پیش از حملات تروریستی یازده سپتامبر و انفجار WTC7 گرفته شده بود، و این به اصطلاح «جنگ علیه تروریسم» تنها پروپاگاندای جنگ است با هدف سردرگم کردن انسان‌ها.
ران ساسکیند: بهای وفاداری (سایمون اند شوستر ۲۰۰۴)، ص.۹۶
Ron Suskind: The Price of Loyalty (Simon & Schuster 2004), S. 96.
۴۵۵. بلر صراحتا گفت: «عراق سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیکی در اختیار دارد… موشک‌هایش در عرض ۴۵ دقیقه آماده‌ی عملیات هستند.» چنین دروغ‌هایی در رسانه‌های پیشرو پخش شده و ترس و نفرت ایجاد کردند.
دو سال بعد. جنگ بی‌پایان بوش علیه تروریسم. اشپیگل، ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۳
Zwei Jahre danach. Bush’s endloser Krieg gegen den Terror. Der Spiegel, 18. September 2003.
۴۵۶. در یک نظرسنجی انجام شده در سال ۲۰۰۶، ۸۵ درصد سربازان آمریکایی حاضر در عراق اعلام کردند، که «مأموریت اصلی» آنها این است، که «صدام را به خاطر نقشش در حملات تروریستی یازده سپتامبر مجازات کنند». ولی صدام حسین اصلا و ابدا ارتباطی با حملات تروریستی در نیویورک و واشنگتن نداشت. سربازان فریب داده شده بودند.
مارتین آمیس: توطئه‌ی واقعی پس یازده سپتامبر. تایمز، ۲ سپتامبر ۲۰۰۶
Martin Amis: The real conspiracy behind 9/11. The Times, 2. September 2006.
۴۵۷. تحقیقات دقیق «شمارش تلفات» سازمان بین المللی پزشکان خواهان پیشگیری از جنگ هسته‌ای (IPPNW) در سال ۲۰۱۵ به این نتیجه رسید، که جنگ از ۲۰۰۳ جان یک میلیون عراقی را گرفته بود. نتیجه‌گیری صریح این پژوهش این بود، که چون «تهاجم به عراق به وضوح تجاوزی در منافات با قوانین بین المللی بود، ایالات متحده و همپیمانانش بابت این پیامدها نیز مسئول هستند».
IPPNW: شمارش اجساد. آمار تلفات پس از ۱۰ سال. سپتامبر ۲۰۱۵، ص.۱۶، ۱۷ و ۳۳
IPPNW: Body Count. Opferzahlen nach 10 Jahren. September 2015, S. 16, 17 und 33.
۴۵۸. نماینده‌ی بوندستاگ، هایکه هِنزِل از حزب چپ‌ها هشدار داد: «امروز جولیان آسانژ است، فردا می‌تواند همین بلا بر سر هر خبرنگار دیگری بیاید، که وفادار به حقیقت اطلاعاتی متضمن نفع جمعی منتشر کند، که با روایت حکومت ایالات متحده در تناقض باشند.» هایکه هنزل همراه با بسیاری افراد دغدغه‌مند دیگر از جنبش صلح خواهان آزادی آسانژ شد.
هایکه هِنزِل: تعقیب قضایی جولیان آسانژ فتح بابی خطرناک است. تله‌پولیس، ۲۱ اکتبر ۲۰۱۹
Heike Hänsel: Verfolgung von Julian Assange schafft einen gefährlichen Präzedenzfall. Telepolis, 21. Oktober 2019.
۴۵۹. بنا بر تخمین وزارت امور کهنه‌سربازان ایالات متحده، در سال ۲۰۱۷ روزانه ۲۰ کهنه‌سرباز خودکشی کردند. این یعنی ۷۳۰۰ نفر در سال، که بیش از دو برابر تعداد قربانیان تروریسم در یازده سپتامبر است.
ریتا شوارتسر: هر روز ۲۰ کهنه‌سرباز آمریکایی خودکشی می‌کنند. نویه تسوریشر تسایتونگ، ۱۱ نوامبر ۲۰۱۷
Rita Schwarzer: Jeden Tag nehmen sich 20 US-Kriegsveteranen das Leben. Neue Zürcher Zeitung, 11. November 2017.
