پی‌نویس‌های قسمت دوم «امپراتوری USA» نوشته‌ی دانیله گانزر که در پادکست بیبلیوکست منتشر شده است و می‌توانید آن را از اینجا بشنوید:
۶… در طرف مقابل چین در حال حاضر تنها دو ناو هواپیمابر دارد و فرانسه، بریتانیای کبیر و روسیه هرکدام تنها یکی…
این گرانترین کشتی جنگی دنیاست. اشپیگل آنلاین، ۲۲ جولای ۲۰۱۷
Das ist das teuerste Kriegsschiff der Welt. Spiegel Online, 22. Juli 2017.
۷. پال کندی مورخ بریتانیایی هشدار می‌دهد که وقتی ملت‌ها زیاده از حد برای تسلیحات هزینه می‌کنند، «احتمالاً فشار بیش از اندازه‌ای بر خود وارد می‌آورند. در این موقعیت یک ملت به مرد پیری می‌ماند که می‌خواهد کاری را انجام دهد که فراتر از توانش است.»
پال کندی: ظهور و سقوط قدرت‌های بزرگ. تحولات اقتصادی و منازعات نظامی از ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ (فیشر ۱۹۹۱)، ص.۷۹۴
Paul Kennedy: Aufstieg und Fall der großen Mächte. Ökonomischer Wandel und militärische Konflikte von 1500 bis 2000 (Fischer 1991), S. 794.
۸… چین تحت حاکمیت حزب کمونیست جایگاه سوم را مشترکا درکنار اسرائیل (۵٪)، کره‌ی شمالی (۵٪)، افغانستان (۵٪) و ایران (۵٪) به دست آورد. در رتبههای بعدی نیز این کشورها قرار گرفتند: هند (۴٪)، عراق (۴٪)، ژاپن (۴٪)، سوریه (۳٪)، روسیه (۲٪)، استرالیا(۱٪)، آلمان (۱٪)، فلسطین (۱٪)، سومالی (۱٪)، کرۀ جنوبی (۱٪) و بریتانیای کبیر (۱٪).
پال آدامز: سال نو مبارک؟ جهان به آرامی سرخوش‌تر می‌شود. بی‌بی‌سی، ۳۰ دسامبر ۲۰۱۳
Paul Adams: Happy new year? The world’s getting slowly more cheerful. BBC, 30. Dezember 2013.
۹… احتمالاً این تصویر برای اکثریت مطلق جمعیت بشر که نه اروپایی و نه اهل آمریکای شمالی، بلکه اهل آمریکای لاتین، آسیایی یا آفریقایی هستند ترسناک‌تر هم هست.» چرا که ایالات متحده به دفعات با خشونتی بی‌محابا در امور داخلی سایر کشورها مداخله کرده است. از این رو به نظر توینبی ایالات متحده یک «کابوس» است.
فلچر پراوتی: JFK. سیا، جنگ ویتنام و قتل جان اف کندی (زولنای ۱۹۹۳)، ص.۲۷۸
Fletcher Prouty: JFK. Der CIA, der Vietnamkrieg und der Mord an John F. Kennedy (Zsolnay 1993), S. 278.
۱۰… همچنین بنا بر نتایج نظرسنجی کسانی که به احزاب چپ رأی می‌دهند در بریتانیای کبیر، سوئد، کرۀ جنوبی و استرالیا، آمریکا را خطر بزرگتری می‌دانند تا رأی دهندگان احزاب راستگرا در همان کشورها.
دوروتی مانِویچ و هانیو چوه: در مقیاس جهانی افراد بیشتری قدرت و نفوذ ایالات متحده را تهدیدی مهم به شمار می‌آورند. مرکز تحقیقات پیو، ۱ آگوست ۲۰۱۷
Dorothy Manevich und Hanyu Chwe: Globally, more people see US power and influence as a major threat. Pew Research Center, 1. August 2017.
۱۱… از دید مانفرد گولنر، سرپرست پژوهش در آلمان، نخستین نقطه‌ی شکست در قضاوت درباره‌ی ایالات متحده در سال ۲۰۰۱ و پس از ورود جرج دبلیو بوش به کاخ سفید رخ داد. «او حداکثر پس از جنگ عراق در مقایسه با پوتین جنگ‌افروزی بسیار خطرناک‌تر به شمار می‌رفت. آلمانی‌ها به سلف بوش، بیل کلینتون، هنوز اعتماد داشتند.»
زیمون کامینسکی: آلمانی‌ها در پوتین مگر چه می‌بینند؟ روزنامه‌ی آگسبورگر آلگماینه، ۲۱ آوریل ۲۰۱۸
Simon Kaminski: Was finden die Deutschen nur an Putin? Augsburger Allgemeine Zeitung, 21. April 2018.
۱۲… کلاوس شواینزبرگ، سرپرست این نظرسنجی در مورد نتیجه‌ی به دست آمده می‌گوید: «گزارش امنیتی سال ۲۰۱۹ به وضوح نشان می‌دهد: برای شهروندان جمهوری فدرال یک فاکتور محوری ناامنی وجود دارد که ترس به جانشان می‌اندازد. و نام این فاکتور آمریکای تحت رهبری دونالد ترامپ است.»
آلمانی‌ها ایالات متحده را بزرگترین تهدید برای صلح می‌دانند. هندلسبلات، ۱۳ فوریه ۲۰۱۹
Die Deutschen sehen die USA als größte Bedrohung für den Frieden. Handelsblatt, 13. Februar 2019.
۱۳… بنا بر تحلیلی از شبکه‌ی آرتی‌ال «در آلمان نیز همواره نگاهی انتقادی به سیاست و جامعۀ آمریکا وجود داشته است. اغلب فرهنگ آنجا سطحی و سیاست خارجی‌اش خودخواهانه برداشت می‌شود. در شرق آلمان این دیدگاه حتی قدرتمندتر از در غرب هم به چشم می‌آید.»
گزارش امنیتی ۲۰۱۹. مرکز استراتژی و رهبری عالی، ۱۳ فوریه ۲۰۱۹. همچنین: جلوتر از کره‌ی شمالی و روسیه: گزارش امنیتی ۲۰۱۹: ایالات متحده بزرگترین تهدید برای صلح جهانی است. آرتی‌ال، ۱۳ فوریه ۲۰۱۹
Sicherheitsreport 2019. Centrum für Strategie und Höhere Führung, 13. Februar 2019. Sowie: Vor Nordkorea und Russland: Sicherheitsreport 2019: USA sind die größte Bedrohung für den Weltfrieden. RTL, 13. Februar 2019.
۱۴… پال کریگ رابرتز آمریکایی که در دولت رونالد ریگان جانشین وزیر دارایی بود و پس از خداحافظی از سیاست به منتقد تند و تیز کاخ سفید تبدیل شد می‌گوید: «آمریکایی بودن، مایۀ سرافکندگی شده است. کشور ما چهار رئیس جمهور جنایتکار پشت سر هم داشته است: کلینتون، بوش، اوباما و ترامپ.»
پال کریگ رابرتز: یک حکومت ابلهان و جنایتکاران جنگی. گلوبال ریسرچ، ۱۵ آوریل ۲۰۱۷
Paul Craig Roberts: A Government of Morons and War Criminals. Global Research, 15. April 2017.
۱۵… کارترِ ۹۴ ساله در جریان یک مراسم مذهبی در جورجیا انتقاد کرد که ایالات متحده تنها ۱۶ سال از عمر ۲۴۲ ساله‌ی خود را بدون جنگ سپری کرده است.
گابریل کولکو: قرن جنگ. سیاست، منازعه و جامعه از ۱۹۱۴ (نیو پرس ۱۹۹۴)، ص.۴۱۲. همچنین: برت ویلکینز: جیمی کارتر: ایالات متحده «جنگ طلب‌ترین ملت تاریخ جهان» است. تله‌پولیس، ۲۱ آوریل ۲۰۱۹.
Gabriel Kolko: Century of War. Politics, Conflict, and Society since 1914 (The New Press 1994), S. 412. Sowie: Brett Wilkins: Jimmy Carter: die USA sind die ›kriegerischste Nation der Weltgeschichte‹. Telepolis, 21. April 2019.
۱۶… و وقتی که ایالات متحده در همان سال جنگنده‌های اف۱۵ به ارزش ۱۲ میلیارد دلار به قطر فروخت، سفیر قطر در ایالات متحده با اشتیاق در توئیتر نوشت که این اقدام ۶۰۰۰۰ موقعیت شغلی جدید در ۴۲ ایالت آمریکا ایجاد می‌کند.»
هلموت شِبِن: غول تسلیحاتی آمریکایی «بزرگتر از آن است که شکست بخورد». اینفوزپربر، ۱۵ دسامبر ۲۰۱۷
Helmut Scheben: Das US-Rüstungsmonster ist »too big to fail». Infosperber, 15. Dezember 2017.
۱۷… ژنرال سابق در ادامه عنوان کرد که خلع سلاح با احترام و اعتماد متقابل «همچنان اصلی معتبر است. همراه هم ما باید یاد بگیریم که چگونه اختلافات خود را حل و فصل کنیم، نه با سلاح، بلکه با عقلانیت و نیت صادقانه.»
هرمان پلوپا: رئیس جمهور آیزنهاور درباره‌ی مجموعه‌ی صنایع نظامی هشدار داده بود. فری۲۱، ۲۶ ژانویه ۲۰۱۶
Hermann Ploppa: Präsident Eisenhower warnte vor Militär-Industriellem Komplex. Free21, 26. Januar 2016.
۱۸… هارتموت واسر، دانشمند آلمانی علوم سیاسی توضیح می‌دهد: «به واسطۀ سیاست آمریکا در عرصه‌ی قدرت جهانی و نیازش به تسلیحات، جایگاه پنتاگون به عنوان یک فاکتور اقتصادی شدیداً تقویت شد. پنتاگون نه فقط کارفرما، بلکه همزمان سفارش دهنده و تضمین کنندۀ اشتغال برای شرکت‌های دخیل در زمینه‌ی تسلیحات است.»
هارتموت واسر: ایالات متحده‌ی آمریکا: سیاست، جامعه، اقتصاد (اشپرینگر ۱۹۹۱)، ص.۱۴۴
Hartmut Wasser: USA: Politik, Gesellschaft, Wirtschaft (Springer 1991), S. 144.
